۱. خاستگاه تاریخی کشتی گورش

کشتی گورش از دیرباز در میان ترکمن‌ها رایج بوده و به‌عنوان یکی از نمادهای کهن فرهنگی شناخته می‌شود. این ورزش در مناسبت‌هایی چون نوروز، عروسی‌ها و جشن‌های محلی برگزار می‌شود. شرکت در گورش برای مردان جوان نشان بلوغ، قدرت و شجاعت بوده است. این کشتی بیشتر از یک رقابت، بخشی از زندگی اجتماعی ترکمن‌ها به شمار می‌رفته است. گورش همواره نشان‌دهنده‌ی احترام به سنت‌ها و اجداد بوده است. در دل هر رقابت، داستانی از رشادت و همبستگی نهفته است. استمرار این سنت، نشانه‌ی زنده بودن فرهنگ بومی است. گورش ترکیبی از تاریخ، فرهنگ و ورزش است.

۲. لباس خاص کشتی‌گیران

پوشش کشتی‌گیران در گورش نقش مهمی در اصالت آن دارد. آن‌ها از شلوارهایی ضخیم و مقاوم استفاده می‌کنند که با کمربند پارچه‌ای بسته می‌شود. این کمربندها در اجرای فنون نقش اساسی دارند. لباس‌ها معمولاً ساده و بدون زرق‌وبرق هستند، اما نمایانگر فرهنگ منطقه‌اند. کشتی‌گیران به‌صورت پا برهنه در میدان خاکی یا چمنی به رقابت می‌پردازند. پوشش آن‌ها نه‌تنها کاربردی بلکه حامل پیام فرهنگی است. لباس گورش نمادی از فروتنی، سادگی و پیوند با سنت‌های اجدادی است. این پوشش نماینده‌ی روحیه‌ی مردانگی و شجاعت است. ظاهر کشتی‌گیران خود بازگوکننده‌ی هویت گورش است.

۳. ساختار و تکنیک‌ها

قوانین گورش ساده اما پر از معناست. هدف اصلی آن، زمین زدن حریف با استفاده از تکنیک‌های پرتابی و بدنی است. کشتی‌گیران باید در عین قدرت، چابکی و دقت زیادی داشته باشند. داوران محلی، عادلانه و دقیق بر روند رقابت نظارت دارند. هر فن، حاصل تمرین و تجربه‌های سال‌هاست. کشتی در محیطی آزاد و میان مردم برگزار می‌شود که هیجان آن را افزایش می‌دهد. گورش تلفیقی از ورزش، سنت و هوش عملی است. برتری در این رقابت، به تمرکز و اعتماد به نفس وابسته است.

۴. نقش فرهنگی گورش

گورش تنها یک ورزش نیست، بلکه بخشی از روح جمعی ترکمن‌هاست. در مراسم‌ها، گردهمایی‌ها و اعیاد، گورش فضایی از هیجان و شادی به‌وجود می‌آورد. نسل جوان با این ورزش احساس تعلق بیشتری به ریشه‌های خود پیدا می‌کند. حضور بزرگان به‌عنوان داور یا ناظر، ارتباط نسل‌ها را تقویت می‌کند. گورش باعث ترویج ارزش‌هایی چون احترام، تلاش و همکاری می‌شود. شرکت در گورش فرصتی برای معرفی استعدادها و توانایی‌های بدنی است. قهرمانان این رقابت، در جامعه جایگاهی رفیع دارند. گورش پلی بین دیروز و امروز ترکمن‌هاست.

۵. برنامه‌های آینده برای گورش

در سال‌های اخیر تلاش‌های بسیاری برای زنده نگه داشتن گورش انجام شده است. جشنواره‌ها و مسابقات سالانه در شهرها و روستاها برگزار می‌شوند. آموزش این ورزش در مدارس و مراکز فرهنگی افزایش یافته است. مستندسازی و رسانه‌ای کردن گورش به حفظ آن کمک کرده است. دولت با ثبت گورش در فهرست میراث فرهنگی، از آن حمایت می‌کند. تعامل با کشورهای دیگر نیز به معرفی این ورزش سنتی کمک کرده است. نسل جوان با اشتیاق بیشتری در فعالیت‌های گورش شرکت می‌کند. آینده‌ی گورش در گرو عشق و وفاداری مردم به فرهنگ خویش است.